Michiel (audicien): “In mijn sollicitatiebrief schreef ik direct dat ik slechthorend ben”

Goedemorgen,

Vandaag deel ik het verhaal van Michiel de Cock met je. In december sprak ik met hem over zijn werk met slechthorende klanten, de vele sollicitatiebrieven die hij moest versturen om zijn droombaan te veroveren en zijn ambitie voor de toekomst.

Veel leesplezier en een fijne werkweek!

Michiel de Cock (26) heeft een bijzonder beroep voor iemand die slechthorend is. Hij is audicien. Dagelijks is hij bezig met hoortesten en het aanmeten van nieuwe hoortoestellen. Tijdens festival Sencity in TivoliVredenburg raakten we in gesprek en vertelde hij met passie over zijn vak. Ik was benieuwd naar hoe hij zijn werk doet en nodigde hem uit voor een interview.

Michiel kwam op het idee om audicien te worden door zijn vader. “Ik was altijd al erg geïnteresseerd in elektronica. Als kind wilde ik voor de Mediamarkt werken: de nieuwste dingen verkopen. Later ging mijn interesse vooral uit naar de techniek en werd ik technisch tekenaar. Maar daarin miste ik contact met mensen.”

“Toen zei mijn vader: ‘Waarom ga je niet op zoek naar een beroep waar je techniek met commercie kan verbinden?’ Dat zette me aan het denken. Als slechthorende had ik de ervaring dat audiciens bij mijn problemen niet echt meedachten. Het leek mij interessant om zelf verder te kijken: wat kan er nog meer? Dus besloot ik me te gaan richten op een baan als audicien.” Afwijzingen Dat ging niet vanzelf. Op een open dag van de praktijkopleidingen voor audicien werd hem door twee van de drie docenten verteld dat het onmogelijk zou zijn door zijn slechthorendheid. “Maar één docent zei tegen mij: ‘Laten we het proberen, dan kun je altijd kijken of het lukt.’ Daardoor was ik extra gemotiveerd. Ik wilde een turbo-traject volgen, waarmee ik de opleiding in twee jaar kon afronden. Het lastige was: dan moest ik wel al een werkplek vinden bij een audicien.”

“Ik heb wel 36 sollicitatiebrieven gestuurd. Ik schreef zelfs sollicitatiebrieven naar audiciens in Drenthe, terwijl ik zelf in Noord-Holland woon. In de brief schreef ik direct dat ik slechthorend ben, omdat dit ook mijn drijfveer was. Vaak kreeg ik als antwoord: ‘We vonden je brief mooi, maar we willen ons team niet aanpassen aan jouw slechthorendheid.’ Dat vond ik heftige reacties. Maar ik was er wel nog meer op gebrand om een plek te vinden. Uiteindelijk kon ik in 2016 bij een zelfstandige audicien in Krommenie aan de slag.”

Klanten begrijpen In het begin moest Michiel nog leren om de lat niet te hoog te leggen. “Dan vertelde een klant die net een hoortoestel had gekregen dat hij de gesprekken in een restaurant door het lawaai niet goed kon volgen. Ik dacht dan dat die klant niet tevreden was, en schoot in paniek. Terwijl de klant verder wel tevreden was, alleen één punt had waar hij nog verbetering wenste. Vaak is men al heel blij dat een gewoon gesprek voeren in een rustige ruimte weer goed gaat.”

Hij doet nog steeds graag extra moeite voor klanten. “Ik bel om de week met de klant om te vragen hoe het ermee gaat. Dat is geen standaard werkwijze voor audiciens. Ik vind het altijd prettig om te horen of het echt goed gaat.”

“Als je karakter erg gesloten is, dan past dit beroep niet bij je. Ik stap snel op mensen af. Als ik nieuwsgierig ben, dan vraag ik het ook meteen. Ik ga graag in gesprek met klanten, al zit niet iedereen daar op te wachten. Dus ik heb ook wel geleerd om me aan te passen aan degene die tegenover mij zit.”

Werkplek Bij zijn eerste werkgever rondde Michiel de audiciensopleiding af. Hij had het naar zijn zin, maar merkte wel dat hij begeleiding en coaching miste. Dat vond plaats in de avonduren. Daarom heeft hij toen gesolliciteerd bij een grote keten, waar meer ruimte was voor zijn eigen ontwikkeling en carrièremogelijkheden.

  Hij is de vaste audicien bij Van Boxtel Hoorwinkels in IJmuiden. Daar heeft hij zijn eigen werkruimte. Zijn bureau staat bij het raam, op zo’n manier dat hij het mondbeeld van de klant kan zien, en de klant dat van hem. “Ik heb een grote werkruimte gekozen en mijn tafel bewust op die plek neergezet”, zegt Michiel. “Zo kan ik ook goed om me heen kijken wat er gebeurt.”

Als audicien neemt hij ook de test voor spraakverstaan af. “Klanten zeggen bij deze test de woorden na die ze horen via een koptelefoon. De ruimte waarin ze dat doen is van glas. Ik kan vanachter mijn bureau hun gezicht en mondbeeld zien. Daarnaast gebruik ik solo-apparatuur, waarin een 360-graden microfoon is ingebouwd. Ik hoor dus direct in mijn hoortoestel wat ze zeggen.”

Daarnaast heeft hij nog iets om op terug te vallen: de klant neemt altijd een familielid of vriend mee. Die kan meeluisteren of de boodschap goed is overgekomen. Michiel: “Ik vind dat heel prettig, dan weten we zeker dat er geen miscommunicatie ontstaat.”

Teamvergadering Naast zijn werk in IJmuiden valt hij regelmatig in bij de vestigingen in Amsterdam, Haarlem, Alkmaar en Enkhuizen. Michiel: “In iedere stad spreken de inwoners anders, dat is voor mij soms best uitdagend qua gehoor. In Haarlem bijvoorbeeld praten ze – met alle respect – een beetje bekakt. Ze gebruiken soms woorden die ik niet ken. En in Amsterdam-West heb je vaak te maken met mensen die geen Nederlands spreken, maar alleen Engels met een zwaar accent. Daar vraag ik dan vaak hulp van een collega.”

Met collega’s uit de regio heeft hij om de week een teamvergadering via Microsoft Teams. “Dat vind ik soms lastig omdat het geluid slecht is. Ik kan dan niet volgen wat er besproken is. Dan vraag ik achteraf na aan mijn collega of mijn leidinggevende – die er ook bij is – wat er gezegd werd.”

Sowieso ziet hij mensen het liefst even face-to-face. “Het liefst overleg ik op locatie. Ik vind telefonisch niet moeilijk, maar er is toch een risico om dingen verkeerd te begrijpen. Als ik bel, dan kies ik altijd bewust voor een rustige kamer en bel ik met de smartphone op de luidsprekerstand. Dat werkt voor mij goed. Privé bel ik via de bluetooth-connectie tussen mijn hoortoestellen en mobiel. Ik ben dan vaak buiten en zo kan ik wel mijn ding blijven doen.”

Ambitie Michiel werkt fulltime. “Ik ben wel ouderwets opgegroeid, met de mentaliteit van: niet mopperen, gewoon werken. En ik houd van mijn werk. Als ik lange dagen heb gehad, heb ik in het weekend soms een dag nodig om te rusten. Ik sport veel, vooral fitness. Dat is voor mij echt een grote uitlaatklep. Verder ontspan ik bijvoorbeeld door te koken voor familie en vrienden.”

“De komende jaren wil ik me verder ontwikkelen als audicien. Ik vind het leuk dat ik soms mag meedenken met nieuwe ideeën binnen het bedrijf. Mijn ambitie is om later vanuit mijn eigen ervaring met slechthorendheid andere audiciens te gaan opleiden en coachen. Zodat zij het perspectief van de klant beter begrijpen en daardoor mensen met een gehoorbeperking sneller op de juiste manier kunnen helpen.”