Jelte Boersma: ‘Ik heb bewust gekozen voor het ondernemerschap’

In een grote schuur in het dorpje Hulshorst, naast de Veluwe, werkt Jelte Boersma (28) aan meubels en houtsnijwerken voor klanten. Hij maakt bijvoorbeeld houten spatels met inscriptie, als afscheidscadeau voor juffen en meesters, en een preekstoel voor een dominee. Ik bezoek Jelte in zijn werkplaats, om meer te weten over hoe hij als slechthorende ondernemer te werk gaat.

Jelte ontvangt mij in zijn ouderlijk huis en we nemen plaats aan de keukentafel, door hem zelf gemaakt. Jelte vertelt enthousiast over hoe hij als kind al bezig was met houtbewerking. ‘Vroeger maakte ik al kleine meubeltjes voor in het poppenhuis van mijn zus’, zegt hij met een lach op zijn gezicht. ‘Ik was altijd al aan het knutselen met hout.’ Dat Jelte later meubelmaker wordt is niet verrassend, maar hij heeft de nodige tegenslag gekend voordat hij die droom kon waarmaken.

Chronisch ziek

Als Jelte 17 jaar is, wordt er een hersentumor bij hem geconstateerd. Daarop volgen maanden van chemotherapie, operaties en bestraling. De tumor wordt teruggedrongen, maar de gevolgen zijn blijvend. Jelte raakte halfzijdig verlamd en doof. Van de verlamming herstelt hij deels, hij loopt nog wat moeilijk, maar zijn gehoor komt niet terug. Hij is vooral afhankelijk van spraakafzien om te kunnen verstaan. Hoortoestellen werken niet, omdat het probleem in de hersenen ligt.

Door zijn verleden is Jelte chronisch ziek en heeft hij een Wajong-uitkering (voor jonge mensen met een beperking). ‘Ik heb bewust gekozen voor het ondernemerschap. Als ik in loondienst zou zijn is de druk hoger, en als ik moe ben word ik dan slordig. Meubelmaker is fysiek best een zwaar beroep. Nu kan ik zelf mijn rust pakken.’ Jelte werkt ongeveer 25 uur per week, zegt hij. De inkomsten uit zijn onderneming worden aan het einde van het jaar verrekend met zijn uitkering.

Lasermachine

Na het gesprek aan tafel lopen we naar zijn werkplaats, in de schuur van zijn ouders. Vol trots laat hij zijn lasermachine zien. Hij legt een stukje hout in de machine onder een glazen plaat en klikt op de startknop. Een lasernaald brandt inscripties in het hout, die hij vooraf heeft ingesteld op zijn computer. Als hij de glazen plaat weer optilt, komt er een beetje rook en een lichte brandgeur uit de machine. Hij geeft mij het houten plaatje, een sleutelhanger met daarop Woodywork, de naam van zijn bedrijf.

Tegenover de machine staat een bureau, met daarachter een wand vol houtsnijwerken die Jelte heeft gemaakt. Van miniatuurauto’s tot molens en van paneeltjes met teksten tot telefoonhouders. ‘Elk product dat ik maak is uniek’, zegt Jelte. Op tafel ligt zijn portfolioboek. Zijn droom heeft hij in de binnenzijde van de houten map gegraveerd: ‘In de toekomst zou ik graag mensen met een arbeidsbeperking aan willen nemen om zo ook die mensen een kans te bieden.’

Liplezen

Als klanten willen bellen, geeft Jelte aan dat hij doof is. ‘Meestal communiceer ik dan via WhatsApp of e-mail, dat gaat prima.’ Bij lokale houtleveranciers haalt hij zijn materiaal. ‘Als ik binnenkom, dan loop ik vaak direct door naar het kantoor. Op de werkplaats is er te veel lawaai. In het kantoor kunnen we dan rustig de opdracht bespreken. Daarna haal ik dan op wat ik nodig heb, of zij zagen dit voor mij op maat.’ De communicatie met zijn leveranciers gaat goed. Jelte: ‘Ze spreken rustig en duidelijk, zodat ik kan liplezen. Ik heb ze uitgelegd dat ik doof ben. Natuurlijk moet ik soms zelf ook geduld hebben en om herhaling vragen.’

Jelte gaat vooral om met mensen die goed horen, maar beheerst ook Nederlandse Gebarentaal (NGT). Dat heeft hij geleerd op de Guyotschool in Haren (Groningen), een school voor dove leerlingen, waar hij zijn middelbare school heeft afgemaakt. Als hij een netwerkbijeenkomst heeft, bijvoorbeeld van zijn goede klant KPN, neemt hij een tolk Nederlands met Gebaren (NmG) mee.

Jelte kan zich goed redden, maar zou toch het liefst beter kunnen horen. ‘De medische wetenschap ontwikkelt zich steeds verder,’ zegt Jelte. ‘Ik blijf hopen op een wonder.’ Hij strekt zijn armen omhoog, kijkt naar boven en plaatst zijn handpalmen tegen elkaar. ‘Ik geloof, daar vind ik steun.’

Vond je dit leuk om te lezen? Je kunt een kleine donatie doen. Dat helpt me om tips, tricks en inspiratie te delen via Succesvol slechthorend.