Hoe ik bedacht dat ik gebarentaal wil leren

Goedemorgen,

Deze week had ik een netwerkbijeenkomst van werk. Door het organisatieteam was een leuke escaperoom bedacht, waarin Nederlandse Gebarentaal (NGT) een grote rol speelde. Een dove collega had filmpjes opgenomen, waarin zij aanwijzingen gaf in gebaren. Eerst gaf ze een cijfercode door en daarna moesten we aan de hand van omschrijvingen op een tekening de juiste poppetjes aanwijzen (bijvoorbeeld man met een paarse jas).

Ik was toevallig de enige collega met een auditieve beperking in ons groepje. Maar helaas… mijn gebaren zijn nogal roestig. Ik heb voor corona wel een cursus gevolgd, maar ik heb daar veel niet van onthouden. Zelfs tellen ging niet best: ik verwarde het gebaar voor zeven met het gebaar voor twaalf. We hadden dan ook niet de snelste tijd (in andere groepjes zaten wel gebaarvaardige collega’s).

Ondanks mijn teleurstelling over het verlies, vind ik het wel mooi dat dit georganiseerd werd. Zeker voor mensen die bij onze organisatie (die er o.a. is voor doven en slechthorenden) is het belangrijk om iets te weten over communicatie in gebaren. Voor collega’s bij de ondersteunde diensten (ICT, HR, Bedrijfsvoering) helaas geen vanzelfsprekendheid.

Gebaren leren en gebruiken is leuk. Dat ontdekken veel mensen die er mee in aanraking komen. Ik heb mezelf na afgelopen week voorgenomen om mijn gebarenkennis bij te spijkeren. Vanaf april volg ik een cursus op mijn werk, en daarnaast ga ik meedoen aan de Gebarenchallenge van Bianca van der Horst.

Kan jij gebaren? Of wil je dit gaan leren? Ik ben benieuwd!

Fijne werkweek!

P.S. Ik las deze week in Lilith een vlammend betoog voor gebarentaal en inclusiviteit door Mirthe Berentsen. Het lezen waard!